Vanaf de tijd dat ik zelf een moeizame puber was, heb ik een voorliefde voor pubers gehouden. Die overgang te zien van (min of meer volgend) kind, richting zelfstandigheid: leuk! En minder leuk wanneer ze niet goed in hun vel zitten en ze zichzelf (en anderen) behoorlijk in de weg zitten. Ja, zo gaat dat.
Vaak hebben ouders het idee dat hun rol al uitgespeeld is. Maar vaker is dat niet het geval. Het is mooi om te zien wat ouders en hun opgroeiende kinderen wél met elkaar te delen hebben.
In het Speciaal Onderwijs, heb ik een gezinnen meegemaakt, die geregeerd werden door één (agressief, of soms ook angstig) kind. Ik zag wat dat doet met een gezin. En een oplossing is niet iets dat je ‘zomaar’ doet. Ik vind de inzichten van Haim Omer hier erg helpend en om een gezin door zo’n lastige tijd te begeleiden, tot waar ook weer groei mogelijk is, is prachtig! Lees er meer over bij ‘Geweldloos verzet in gezinnen‘.